In augustus 2006 was er een enorme bosbrand net boven Leuk. Met veel moeite werd het afbranden van satellietenstation voorkomen en gelukkig ook Leuk. De hele berg brandde van 700 tot 2000 meter. Hogerop werden dorpjes geëvacueerd. In Eischoll kwam de as naar beneden. Velen spreken van een natuurramp, maar het is geen ramp. De bosbranden maken deel uit van de natuur. Na die brand bleek al snel een enorme explosie van plantensoorten in het verbrande bos. Ook veel vogelsoorten pakten de nieuwe kansen. Een excursie naar het verbrande bos is dus een must en daarom vertrokken we eind mei 2014 met een stel enthousiaste vogelaars ( die ook de plantjes kunnen waarderen) naar het verbrande bos.
Zo zijn we op 29 mei 2014 weer eens wezen kijken. Eerst natuurlijk naar Turman, dan over de Kantonalstrasse naar Leuk en net boven de eerste stop bij het Satellietstation. Dat ligt op ca 800 m net op de rand van het verbrande stuk. De hooilanden stonden volop in bloei en omdat net nog vroeg was zaten veel vlinders nog een beetje op te warmen. Zo ook deze mooie Zilvervlek en een Groot geaderd witje. In de heggen die hier nog overal aanwezig zijn zien we verschillende paren Garuwe klauwier en een paar Hoppen komen voorbij om buiten beeld weer lekker te gaan roepen. Een Slangenarend zorgde voor de opwinding. Hij liet zich op afstand mooi rondzwevend zien en ging daarna halverwege het verbrande bos in een boom zitten.
Daarna reden we een stukje verder omhoog richting Albinen en vervolgens de afslag Gutet-Feschel. Op zo’n 1700 m geparkeerd en vandaar een vrij horizontaal pad het verbrande bos in gelopen. Wel een apart gezicht alle kale stammen staan hier nog overeind. Overal zingen gekraagde roodstaarten en ook de Gijze gors hebben we snel in het vizier. Een paar Zwarte spechten vliegt al roepen een paar honderd meter hoger, maar de Rode rotslijsters houden zich nog even stil. Na nog wat meer luisteren en kijken – een beetje geduld moet je wel hebben – horen we er eentje zingen en al snel staan alle telescopen er op gericht. Met digiscopen een plaatje gemaakt en iedereen tevreden. Daarna was er tijd voor de vlinders en de plantjes: Argusvlinders volop, naast het pad een mooi Vliegenorchis en weer vlakbij de weg een paar soldaatjes in de berm.
Een paar honderd meter hoger nog een stop: de bedoeling was de Drieteenspecht te vinden die hier inmiddels ook voorkomt, maar dat lukte niet. Wel Zwarte mezen, Citroensijzen, een heel weitje vol Paradijslelies en weer diverse orchideeën, waaronder Grote muggenorchs Aangebrande orchis en Vanille-orchis. Op een wat ruig stukje grasland iets verderop stonden nog volop Vlierochissen te bloeien waarvoor alle vogelaars toch ook el even op knietjes gingen. Alles bij elkaar een welbestede ochtend!
